Brene Brown เป็นหนึ่งในนักเขียนและนักวิจัยเกี่ยวกับพฤติกรรมของมนุษย์ สิ่งที่เธอสนใจคือ เรื่องของ ความสัมพันธ์ ความรู้สึกละอาย เจ็บปวดของมนุษย์ สิ่งที่เธอสนใจศึกษาคือเรื่องของความละอายและความกลัว (Shame & Fear) ความรู้สึกว่าฉันไม่ดีพอ ฉันไม่เก่งพอ ฉันไม่สมควรได้รับความรัก
คำถามที่เธอสงสัยคือ ทำไมคนแต่ละคนถึงมีความรู้สึกละอายกับตัวเองมาก และทำไมอีกหลายๆ คนถึงก้าวผ่านมันมาได้ จากการศึกษายาวนานกว่า 6 ปี ผ่านบทสัมภาษณ์คนนับพัน
สิ่งที่เธอพบในกลุ่มตัวอย่างที่มีความมั่นใจ ไม่รู้สึกผิดกับตัวเอง หวาดกลัวน้อยกว่าคนอื่นๆ สิ่งหนึ่งที่พวกเขามีร่วมกันคือ
1. Courage พวกเขามีความเห็นใจต่อตัวเองก่อน กล้าที่จะมองโลกตามที่มันเป็น
2. Compassion พวกเขาเห็นอกเห็นใจคนอื่นๆ
3. Connection พวกเขาเข้าใจ เห็นใจตัวเองและที่สำคัญที่สุด
4. Vulnerability พวกเขายอมเปิดเผยด้านที่อ่อนแอของตัวเอง พวกเขายอมละทิ้งตัวตนที่ ‘ควรจะเป็น’ กลายมาเป็น ‘ตัวตนที่พวกเขาเป็นจริงๆ’
เธอค้นพบสิ่งหนึ่งที่สำคัญและน่าสนใจอย่างมาก นั่นคือ “การยอมรับความอ่อนแอเป็นการสร้างความแข็งแกร่งให้กับตัวเองในเวลาเดียวกัน” ความเปราะบาง เป็นแหล่งของความกลัว ความอ่อนแอ แต่ก็เป็นแหล่งที่มาของ ความคิดสร้างสรรค์ ความรัก ความกล้า ในเวลาเดียวกัน มันเป็นแบบนั้นไปได้ยังไง?
ทำไมความกล้ากับความกลัว ถึงมาจากสิ่งเดียวกันได้
เมื่อเธอศึกษาต่อไปจึงพบว่าผู้คนในปัจจุบัน ‘เพิกเฉยต่อความอ่อนแอ’ ของตัวเอง ทุกคนคิดเองว่า ฉันไม่อยากอ่อนแอ ฉันไม่อยากกลัว ฉันไม่อยากเปราะบาง แล้วก็ปล่อยมันไปยังงั้น ทำเป็นเหมือนว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้น เราทุกคนพยายามคิดอยู่เสมอว่าชีวิตนั้นวางแผนได้ ชีวิตมีความแน่นอนและพยากรณ์ได้ ซึ่งนั่นเป็นสิ่งที่ไม่มีทางทำได้อย่างสมบูรณ์แบบ
แน่นอนว่าเราไม่ควรใช้ชีวิตแบบไม่วางแผนใดๆ แต่ในขณะเดียวกัน การคิดว่าสิ่งต่างๆ นั้นพร้อมจะเปลี่ยนแปลงตลอดเวลา และเราก็เตรียมใจพร้อมจะสู้กับมัน นั่นแหละคือความแข็งแกร่งที่แท้จริง
Brene Brown ให้คำจำกัดความเกี่ยวกับความเป็นผู้นำขึ้นมาใหม่ ผู้นำที่ดีไม่จำเป็นต้องเสียงดัง แข็งแกร่ง เด็ดขาดเสมอไป แต่ผู้นำที่ดีคือ ’ผู้นำที่ยอมรับจุดอ่อนของตัวเอง’ ยอมรับว่าไม่มีอะไรที่สมบูรณ์แบบอย่างที่มันเป็นจริงๆ มีความอ่อนโยน และเข้าใจคนทำงานด้วยกันทุกคน เพราะความแข็งแกร่งจะเกิดขึ้นได้ก็ต่อเมื่อเรายอมรับความอ่อนแอของตัวเองอย่างเต็มใจนั่นเอง
